ชีวิตที่ตัวคนเดียว ไปไหนลำพังคนเดียว ไม่ต้องข้องเกี่ยวกับใคร
เคยคิดว่ามันสบาย ไม่ต้องกังวลอะไร และความเหงาก็คงไม่โหดร้าย
วันนี้มันควรจะชิน แต่เหมือนมันยังได้ยิน ว่าใจ ทนไม่ไหว
* โอ๊ย ฉันมันประมาท เกินไป โอ๊ย โอย ฉันไม่น่าจะเดินจากเธอมาแสนไกล
** ถ้ารู้ว่าความเหงา มันจะกัดกินไปทั้งหัวใจ โห..
ถ้ารู้ว่าความอ้างว้าง มันทรมานเกินจะทนรับไหว
ฉันคงไม่มาอยู่ตรงนี้คนเดียว ถ้ารู้ว่าความเปลี่ยว มันทรมานเกินจะรับได้
อยากให้เธอตรงนั้นได้ยิน ว่าฉันตรงนี้ต้องการเธอข้างกาย
รอยยิ้มแววตาเดิมๆ อาหารเมนูเดิมๆ คอยซ้ำเติมให้ปวดใจ
ไม่รู้มันเป็นอะไร ยิ่งคิดยิ่งจมลงไป คำว่าเหงาจริงๆ มันโหดร้าย
วันนี้มันควรจะชิน แต่ยิ่งนานยิ่งได้ยินว่าใจ ทนไม่ไหว
( * , ** )
( ** )