วันก่อนๆ ที่เราเคยรู้ใจกัน ครั้งก่อนๆ ครานั้นมีฉันมีเธอ
อยู่เคียงกันใจฉันและเธอ ต่างปรนเปรอความรักให้กัน
* รักที่เราเคยก่อใว้พร้อมๆ กัน รักที่เราเคยใฝ่หา
รักที่ไม่เคย จะคิดเลิกลา แต่ต้องมาถึงคราว
เริ่มมาจากครานั้นตัวฉันมัวเพลิน ได้บางสิ่งมาเดินปนรักในใจ
อยากเฮฮาประสาผู้ชาย แบ่งปันใจไปให้สังคม
มีเวลาให้เธอ แต่ให้น้อยเกินไป ฉันทิ้งเธอให้ขื่นขม
ฉันใช้เวลา เพื่อรักษาสังคม ดั่งชื่นชมผู้อื่น
* และเมื่อมาถึงวัน ที่ผันแปรไป ฉันนั้นเข้าใจถ่องแท้
รู้ว่าผิดของใครทําให้เธอแปร รักแท้ไปยังผู้อื่น
** ฉันนั้นคนเดียวผิด ฉันนั้นคนเดียว และฉันคนเดียวที่แพ้
รู้สึกในใจ แต่สายเกินแก้ แต่ฉันยังรักเธอ