เขาคงเปรียบเหมือนปืน ที่เธอหยิบมันขึ้นมา เล็งมาทางฉัน ฉันพยามร้องขอชีวิต
ว่าอย่าเพิ่งลั่นไก ฉันยังไม่พร้อมจะตาย ได้โปรด วางมันลง
ดูแววตาของเธอเย็นชา ไม่เหมือนก่อน คงหมดแล้วเยื่อใยความดี ที่ฉันเคยสั่งสม
เขาคงมาเปลี่ยนทุกอย่าง สำหรับฉันเขาคงจะเป็นเหมือนปืน ที่เธอ หยิบมันขึ้นมาฆ่ากัน
* ได้โปรด ฉันยังไม่พร้อมจะตาย ได้โปรด วางมันลง
** ก็เพราะรู้อยู่แก่ใจ... ว่าคงจะยื้อเธอได้ไม่นาน ความเจ็บปวดกำลังคืบคลานเข้ามาหา
ฉันคงเหมือนนักโทษ... ที่เธอตัดสินประหาร ถึงถ่วงเวลาก็คงจะได้ไม่นาน
ก็คนมันหมดใจไปแล้ว จะให้ทำอย่างไร จะฉุดจะรั้งยังไงก็คงจะทำมันไม่ได้
ก็คนหมดแล้วเยื่อใย โว้โอโว...
( * , ** )