เส้นผมที่ปลิวของเธอ โดนลมพลิ้วไหว ใบหน้ากลมของเธอ คล้ายๆกับใคร
เล็บเท้าที่เธอชอบตัด มันจะยาวแค่ไหน
รอยยิ้มที่ดูเบาๆ ยามเธอโดนล้อ ลักยิ้มแก้มตอนง้อ หายไปทันใด
คิด ๆ ดูดี ๆ มันช่างเหมือนกับใคร พ่อและแม่ของเธอใช่ไหม
* ในเวลาที่เธอใจหม่น ในเวลาที่เธอไม่มีใคร
เธออาจจะคิดไปว่าไม่เหลือคนไหน ที่จะคอยมาเติมซับหัวใจ
เธอลองมองเข้าไปที่ตาของเธอ เธอจะเห็นว่ามีเขาข้างใน
ส่องกระจกและบอกตัวเองไว้ ชีวิตนี้ของฉันจะเศร้าทำไม
สีผิวที่ดูเทาๆ อาจเป็นเพราะแสง คิ้วหนา แต่ว่าปากแดง คล้ายๆกับใคร
คิด ๆ ดูดี ๆ ไม่ว่าหันทางไหน คือพ่อและแม่ของเธอใช่ไหม
