หล่ะงัวเคยเกวียน เฮือนมีเล้า เว้าตามสายตาเห็น ใจมันเต้นบ่เป็นท่า มีแฟนแล้วกะบ่ว่า ปลาค่อใหญ่พ้อบวกน้อย
มีเบ็ดห้อยกะบ่สน ต้นไม้ใหญ่มีผี สาวผู้ดีต้องมีซู้ สิลองบู๋บวกเบิ่ง โอ๊ยงามหลายท้ายเปิ่งเสิ่ง เห็นเต็มตาว่าเจ้ามีคนเบิ่ง
แต่ว่าใจมันออดอ้อน มีแฟนซ้อน..กะบ่ติ.. สีงาม งามเอ้ย....เมียเขาเอ้ย....
ต้นงิ้วหนาม บ่มีหนามแล้วหล่ะ กระทะทองแดง กะแห้งย้อนคนตายหลาย หลอยเล่นกัน หน่อยนึงกะฟันกันตาย
ยมภิบาลเพิ่นหน่าย ตายได้ตายดู๋ ช้าก่อนขอวอนคนงาม ยามพ้ออยากถาม มันเป็นจั่งใด๋บุ มีผัวกะส่าง บ่ได้หาบหย่างคือคุ
อิหลีแหน่ถ่อน สาธุ สาธุ อดบ่อยู่เด้อบักใจฮักแฮง
แพงอ้ายหล่า อ้ายหล่า บ่ได้เป็นปัญหาเรื่องสาดเรื่องเสื่อ อ้ายมีเมีย น้องกะมีคู่ซ้อน ตอนนี้บ่ถาม
สิ่งต้องห้ามอย่าไปเอ่ยถึงเขา อ้ายบ่ติ เขากะอยู่ส่วนเขา เจ้ากะอยู่ส่วนเจ้า สิไปเว้าดอกเฮ็ดหยัง
ยามนั่งเป็นตาซังเอาเหลือ เบิ่งแล้วบ่เบื่อ ยามยืนยามหย่าง ถามแหน่เจ้ากินข้าวกับหยังน้อนาง
อ้อนแอ้นเอวบาง เหมือนนางในนิยาย
ไผฮ้าย บ่อาย บ่หนี มีแฟนแล้วกะบ่ติ มีจั๊กคนกะส่าง กระรอก กระแต กะยังซนโกนบ่าง เห็นแล้วโตอย่าง
ขุนซ้างวันทอง ไผจ้องกะส่างบ่งึด แฮ่งดึงแฮ่งฟึด คึดมักเมียเขา มีแฟนแล้ว กะบ่ติดอกเจ้า แอบมักเมียเขา เข้าคุกอยู่ตี้
อิหลีเด้หล่า เด้หล่า อย่าไปซาไผเลย คนเย้ยกะส่าง เลี้ยงช้างน้อย ตายจ้อยค่าบ่มี มักแล้วหล่ะพี่ บ่ติว่าดอกแฟนไผ
บ่ได้ไหมเงินพัน มักกันเอ๊ยแต่คำเว้า