ต้องจากบ้านนา ถูกเกณฑ์เข้ามากรมทหาร
หนุ่มท.บ.2 ลูกอีสาน มาประจำการชายแดนมาเลย์
บ้านเมืองขัดแย้ง สายตาระแวงพาให้ว้าเหว่
ชีวิตดั่งเรือลำน้อยลอยเล
แขวนบนเส้นด้าย ปลายกระบอกปืน
บ้านเกิดเมืองนอน ที่จำจากจรตอนนี้
ลมดึกโชยมาหวิววี คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่ทหารเกณฑ์ ออกล่าตระเวนเสียจนดึกดื่น
เดือนเหงาดาวตกเสียงนกกลางคืน
แว่วซ้อนเสียงปืนจากชายเขาไกล
ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน ยังยิ้มให้กันแบ่งปั่นน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกล มากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา หัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้
ในวันดีๆ ที่ไม่มีสถานการณ์
สาวเว้ายาวีกับบ่าวอีสาน ยังยิ้มให้กันแบ่งปั่นน้ำใจ
ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่
เบอร์ที่น้องให้ จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาบูโดทาบทะมึนไกล มากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา หัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้
อยู่ป้อมน้อยๆ กอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเห่ของแม่แว่วมา หัวใจครวญว่า คิดฮอดบ้านเด้