คนขี้เหงาคนหนึ่ง อยู่ในโลกที่สีเทาเทา มีเพียงความเงียบเหงา เฝ้ารอคนที่ไม่รู้คือใคร
หายใจไปวันวัน กับคำถามไม่รู้เมื่อไหร่ ถึงจะเจอความหมาย จนวันที่ฉันนั้นได้พบเธอ
* ก็ไม่รู้ว่าโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญ ที่ทำให้เราพบกัน
แต่ชีวิตของฉัน หลังที่พบเธอ มันเปลี่ยนไปจากทุกวัน
สิ่งดีๆที่ฉันได้จากเธอ มันไม่เคยได้รับมาจากใคร เมื่อพบเธอ เหมือนเจอกุญแจที่หาย
** เธอคือคนที่ใครบนฟ้า เคยบอกว่าเราจะเจอใช่ไหม
คนที่หยุดความเหงาในใจของฉันให้มันหายไป
และถ้าหากว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอช่วยบอกกันอีกครั้งได้ไหม
ช่วยบอกและย้ำให้ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ เธอเองก็คิดเหมือนกันใช่หรือเปล่า
นานแล้วที่ฉันอยู่ กับคำถามที่ไร้คำตอบ เธอมีจริงอยู่ไหม คู่แท้ที่ใครบางคนพูดกัน
มันไม่รู้จริงๆ ยังสงสัยซ้ำๆทุกวัน แล้วคำถามเหล่านั้น ก็สิ้นสุดลงเมื่อฉันพบเธอ
( * , ** )
อย่างที่มีใครบางคนบอกไว้ ไม่มีการเดินทางครั้งใดที่มันสูญเปล่า
ต้องผ่านความเหงายาวนาน แต่สุดท้ายได้เจอกับเธอก็คุ้มเหลือเกิน
( ** , ** )