โอ๊ย ละน้อ พี่ชายเอ๋ย คิดฮอดเจ้า
อ้ายเอ๋ย ย้อนว่าคิดฮอดเจ้า นั่งกอดเข่าอยู่ผู้เดียว
บ่ได้เหลียวหาผู้ใหม่คือเจ้าดอกว่า
อ้ายเอ๋ย ตั้งแต่เจ้าถิ่มป๋าตาหลังบ่หันแนม
น้ำตาน้องบ่มีค่า พอสิรั้ง ให้อ้ายอยู่
พอสิกู้ อ้ายกลับมา พอสิจ่อมขานเอิ้นใจคืนมา
คึดต่อตั้งนาน จะฮักคือแต่กี้
โอ้เด้พี่ชายเอ๋ย คนเคยฮ่วมสู้
ย้อนพะทูย้อนเจ้ายังบ่มีไผสน
น้องนี้นอนกอดน้ำตา หลับบ่ลงเลยสักครา
แม้จันทราเคลื่อนคล้อย ขี้ตาแง่นแทนที่
สักกี่คืน ยังสะอื้นหา จูบซำลาเถื่อสุดท้าย
อ้ายยังบ่มีให้ไหว ใจดำแท้น้อ
โอ๊ย ละน้อ พี่ชายเอ๋ย คิดฮอดเจ้า
น้ำตาบ่พอสิรั้งให้อ้ายอยู่
บ่พอสิกู้ อ้ายกลับมา
บ่พอสิจอง ขานเอิ้นใจคืนมา
คึดต่อตั้งนาน จะฮักคือแต่กี้
โอ้เด้พี่ชายเอ๋ย คนเคยฮ่วมสู้
ย้อนพะทูย้อนเจ้ายังบ่มีไผสน
น้องนี้นอนกอดน้ำตา หลับบ่ลงเลยสักครา
แม้จันทราเคลื่อนคล้อย ขี้ตาแง่นแทนที่
สักกี่คืน ยังสะอื้นหา จูบซำลาเถื่อสุดท้าย
อ้ายยังบ่มีให้ไหว ใจดำแท้น้อ
โอ้เด้พี่ชายเอ๋ย คนเคยฮ่วมสู้
ย้อนพะทูย้อนเจ้ายังบ่มีไผสน
น้องนี้นอนกอดน้ำตา หลับบ่ลงเลยสักครา
แม้จันทราเคลื่อนคล้อย ขี้ตาแง่นแทนที่
สักกี่คืน ยังสะอื้นหา จูบซำลาเถื่อสุดท้าย
อ้ายยังบ่มีให้ไหว ใจดำแท้น้อ