เลยผ่าน วันและเวลา นาฬิกาเรือนเก่า
เหลือไว้ไม่กี่อย่างที่พอได้จำ เหลือเพียงน้ำตาที่ยังไม่หายไป
ไม่รู้จะทำอย่างไร จะก้าวจะเดินให้ไหว ทุกก้าวที่คิดจะไปก็ซ้ำเดิม
ห้วงเวลาที่เคยสุขใจ ได้แต่ขอร้องเธออย่าไปได้ไหม แต่เธอก็ไป
* ไม่มีรูปที่ถ่ายให้จำ ที่จะย้ำว่าเราเคยรักกัน สิ่งที่เหลืออยู่ตรงนี้ มันแค่ฝัน เท่านั้น
อยากเก็บเรื่องราวดีดี เอาไว้ แต่สุดท้าย ก็ไม่เป็นดั่งหวัง เธอก็ลืมเรื่องราวของเรา
มีฉันที่ยังจดจำทุกเรื่องที่โหดร้าย
เดินผ่านกันไป เธอยังไม่ทักทายกันบ้างเลย
เหมือนไม่เป็นคนเดิมที่คุ้นเคย เธอก็ดูจะโตกว่าวันวาน ที่เคยมีกัน
อยากขออะไรสักครั้ง อยากย้อนเวลากลับไป ถ่ายรูปเป็นรูปสุดท้ายได้ไหม
ก่อนจากกันไป แล้วทำไม่มีเยื่อใย ได้ตามสบาย
( * )
