ก็ฉันได้พูดกับเธอได้กี่ครั้ง เธอคงไม่ฟังไม่ได้ต้องการ เธอบอกต้องการออกห่างฉันไปให้ไกลพอ
และฉันพยามกับเธอได้กี่ครั้ง จะได้ประคองเรื่องราวที่มี ก่อนมันจะกลายเป็นเศษของใจที่มัน
เหลือน้อยเกินไป ไม่อาจจะฝืนดึงดัน สลายไปคล้ายเหมือนควัน ที่เคยลอยออกไปในห้วงนิทรา
ยิ่งมองยิ่งสุขสายตา เหมือนแสงที่คล้ายดวงดาว ที่ส่องสว่างเมื่อพ้นคืนกลับหาย ไม่ได้เจอกันในที่เดิม
..โอ เบบี้..เบเบ้ ............. โน๊ โน โน เย้ ..... เอส เอ็น ดับเบิ้ลโอ พี คิง....... เย้
