ไม่ว่านัดเจอกี่ครั้ง ใจมันก็ยังกลัว ๆ อยากจะพูดไปกี่คำ ใจมันก็สั่นรัว ๆ
นั่งคุยเรื่องราวทั่วไป รอตอนที่มันชัวร์ เหลือบดูนาฬิกา ใกล้ถึงเวลาที่เราต้องเลิกรา
* เอาอีกแล้ว แบบนี้ทุกทีเลย เก็บไว้ไม่เฉลย ไม่ยอมเอ่ยคำนั้น
สุดท้ายก็คงต้องมานั่งเสียดาย ถ้ามันไม่ทัน
** และคราวนี้เอง ต้องบอกรักเธอไปสักที ปิดบังซ่อนไว้ เดี๋ยวใครสักคนก็เข้ามาจับจอง
อาจต้องเสียใจในวันที่มันสาย
และคราวนี้เอง ต้องบอกรักเธอไปสักหน อย่ามัวเขินอาย แม้สุดท้ายผลจะกลายเป็นแบบไหน
ก็ได้ทำตามอย่างใจที่ใฝ่ฝัน ให้เธอได้รู้บ้างสักที
จิตใจหมายปองเนิ่นนาน จากวันที่เราเจอกัน เก็บเธอไว้เพียงความฝัน ที่ยังปรากฏในใจ
เฝ้ามองจนวันล่วงเลย ไม่เคยจะบอกไป เหลือบดูนาฬิกา ใกล้ถึงเวลาที่เราต้องเลิกรา
( * , ** )