ตะเกียกตะกาย ทุ่มเท เท่าไหร่ ไม่เคยจะมีความหมายเลยสักที
ต่อให้ทำ แทบตาย ก็ยิ่งไกลยิ่งเดินต่อไปยิ่งไปไม่ถึงเธอเสียที
เตือนตัวเองทุกทีที่เธอผ่านมาทุกครา ที่เธอสบตาส่งยิ้มมาหากัน
พอกันทีเลิกทำอะไรให้ใจต้องเจ็บ มันดีอยู่แล้วเมื่อที่ตรงนั้นไม่มีเรา
แต่ก็ยัง ไม่เคยจะพออีกหัวใจ ก็ยังจะวนจะเวียนจะวอจะแวจะวุ่นจะวายใกล้เธอทุกที
โถ่ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้ใจตัวดี ก็มัวแต่หาวิธีให้ใจเจ็บ
ไม่เคยจะเข็ดสักครั้งไม่พอสักครั้ง ก็เจ็บซ้ำ ซ้ำมันเรื่อยไป
โถ่ไอ้บ้าเอ้ย ไม่เคยจะหยุด หยุดทำตัวเองให้เดือดร้อน
แล้วใจก็พังต่อไป ไม่รู้ต้องโทษใคร โทษใจ ที่บ้าเอง
