เมื่อก่อนถ้ามองย้อนไป เมื่อก่อนมีเธอชิดใกล้
ไม่เคยประคองความรักของเรา ไม่สนใจ
จนเกิดอะไรมากมาย ฉันเองที่ยอมแพ้พ่าย
ที่ปล่อยอารมณ์ลุ่มหลง จนทำให้เสียใจ
แม้เธอ จะพยายามฉุดรั้ง
แต่ฉันไม่ยอม ไม่ฟังยังจะไป
ไม่แคร์ว่ารักของเธอสำคัญมากแค่ไหน
ฉันทิ้งโอกาสสุดท้าย ต่อให้ร้องอ้อนวอน
ฉันย้อนเวลาไม่ได้ ฉันทิ้งไป
ไม่เหลือโอกาสสักครั้ง
ยิ่งได้เห็นทั้งเขาและเธอช่างมีความสุข
สุดท้ายกับความเสียใจ
ที่ฉันกลับมองเห็นค่าเมื่อเธอไป
จังหวะใจที่วุ่นวาย ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไม่ได้
ถ้าเราทำดีกว่านี้ ก็คงไม่เสียใจ
ความเจ็บยังตามเหมือนเงา คงไม่มีทางเหมือนเก่า
ที่เคยทำลาย ความรักของเราต้องเสียใจ
แม้เธอ จะพยายามฉุดรั้ง
แต่ฉันไม่ยอม ไม่ฟังยังจะไป
ไม่แคร์ว่ารักของเธอสำคัญมากแค่ไหน
ฉันทิ้งโอกาสสุดท้าย ต่อให้ร้องอ้อนวอน
ฉันย้อนเวลาไม่ได้ ฉันทิ้งไป
ไม่เหลือโอกาสสักครั้ง
ยิ่งได้เห็นทั้งเขาและเธอช่างมีความสุข
สุดท้ายกับความเสียใจ
ที่ฉันกลับมองเห็นค่าเธอวันนี้
ช่างร้ายแรงที่ฉันทำ ในวันนั้น
อยากขอเพียง แค่โอกาส
อีกสักครั้ง ยังรอเสมอ
แต่ใจของเธอ ไม่กลับคืนมา
