เมื่อไรไม่รู้ เมื่อไรก็ไม่รู้
วันที่ฉันและเธอ ได้อยู่ใกล้กัน นั้นมันจะจบ
ยิ่งคิดก็ยิ่งใจหาย
เกินจะรับ มันเกินจะรับไหว
วันแรกของเรา ก็ยังไม่มี แล้วนี่วันสุดท้าย
จะมาถึงหรืออย่างไร..
ไม่พร้อมเลย ที่จะลา..โว้..โว..
ฝืนเท่าไร ใจมันไม่เคยยอม
ขอแค่เก็บเวลานี้ วันสุขที่แสนสั้น เอาไว้หล่อเลี้ยงหัวใจ
ที่กำลังจะขาดอากาศหายใจ เวลาที่เราจากกัน
ขอแค่เก็บเวลานี้ วันสุขที่แสนสั้น
ให้เธอและฉันได้สบตากัน
แค่นาทีหนึ่ง ก็ซึ้งที่สุด..ในหัวใจ
ยอมรับ เราต้องยอมรับ
ความรักของเรา คือฝันที่ไม่จริง
แม้ว่าทุกสิ่ง ดีแค่ไหน สุขแค่ไหน
ไม่พร้อมเลย ที่จะลา..โว้..โว..
ฝืนเท่าไร ใจมันไม่เคยยอม
ขอแค่เก็บเวลานี้ วันสุขที่แสนสั้น เอาไว้หล่อเลี้ยงหัวใจ
ที่กำลังจะขาดอากาศหายใจ เวลาที่เราจากกัน
ขอแค่เก็บเวลานี้ วันสุขที่แสนสั้น ให้เธอและฉันได้สบตากัน
แค่นาทีหนึ่ง ก็ซึ้งที่สุด..ในหัวใจ
(วันสุขที่แสนสั้น คงมีเวลาเหลือ ให้เธอและฉันได้จดจำกัน)
และฉันจะมีเพียงเธอ รักเธอ ไปอีกแสนนาน