ฉันยอมรับ
ที่ทำบึ้งตึงเฉยชา
ทำตัวมีปัญหาพูดจาขวางขวางไป
แค่เรียกร้อง
อยากให้เธอหันมาสนใจ
แคร์กันบ้างไหมกับสิ่งที่ฉันเป็น
มันมีอะไรมากมาย
ที่เธอนั้นไม่เข้าใจ
เมื่อเธออยากรู้
มันเกิดอะไร
ก็พร้อมจะยอมบอกเธอ
เข้าใจบ้างไหม
ว่าคนกำลังน้อยใจ
ไม่มีคำอธิบาย
เมื่อเห็นเธอคุยกับใครคนนั้น
ก็ใจมันหึง
กลัวเขานั้นเป็นที่หนึ่งแทนที่ฉัน
มันเลยพลั้งเผลอไป
อยากให้เธอนั้นเพียงเข้าใจ
คนที่รักเธอ
ฉันไม่รู้
ว่าควรทำตัวเช่นไร
เมื่อใครต่อใครเขามาใกล้ใกล้เธอ
ยิ่งได้เห็น
ว่าเขาทำดีกับเธอ
มันเลยเผลอทำตัวงี่เง่าไป
มันมีอะไรมากมาย
ที่เธอนั้นไม่เข้าใจ
เมื่อเธออยากรู้
มันเกิดอะไร
ก็พร้อมจะยอมบอกเธอ
เข้าใจบ้างไหม
ว่าคนกำลังน้อยใจ
ไม่มีคำอธิบาย
เมื่อเห็นเธอคุยกับใครคนนั้น
ก็ใจมันหึง
กลัวเขานั้นเป็นที่หนึ่งแทนที่ฉัน
มันเลยพลั้งเผลอไป
อยากให้เธอนั้นเพียงเข้าใจ
คนที่รักเธอ
เข้าใจบ้างไหม
ว่าคนกำลังน้อยใจ
ไม่มีคำอธิบาย
เมื่อเห็นเธอคุยกับใครคนนั้น
ก็ใจมันหึง
กลัวเขานั้นเป็นที่หนึ่งแทนที่ฉัน
มันเลยพลั้งเผลอไป
อยากให้เธอนั้นเพียงเข้าใจ
คนที่รักเธอ
ไม่อยากให้เธอนั้นมองข้ามไป
อยากให้เธอหันมาสนใจ
คนที่รักเธอ