เมื่อยามที่สายลม พัดโชยผ่าน ดั่งเป็นสัญญาณพาใจให้หวั่นไหว
เพ้อไปถึงใคร ที่ลาร้างไกลจากไปนาน แสนนาน
จะนานสักเท่าไร ฉันยังจำ ถ้อยคำของเธอเป็นแค่คำหวาน พริ้วเพียงลมผ่าน ไม่มีทิศทางไม่เคยจริงใจ
* ทำใจมานาน และไม่คิดจะจดจำ แต่ลมยังทำใจฉันล่องลอยไป
ลืมอยากจะลืม อยากจะลืมความช้ำใจ ครั้งที่เท่าไรที่หวั่นไหวไปกับสายลม
ใจที่ลอยอยู่ ขอคืนอยากมีสักคราวที่ฝืนใจหยัดยืนต้านทานหยุดคิดถึงเธอสักครั้ง
ให้ใจไม่ลอยไปถามหาเธอ
( * )
ใจที่ลอยอยู่ ขอคืนอยากมีสักคราวที่ฝืนใจหยัดยืนต้านทานหยุดคิดถึงเธอสักครั้ง
ให้ใจไม่ลอยไปถามหาเธอ
ขอเพียงสักครั้ง ให้ใจไม่ลอยไปคิดถึงเธอ