ถึงบ่ได้อยู่ในใจ กะขอได้อยู่ข้างใจ
ของเจ้ากะได้เด้อนาง
ถึงบ่ได้เป็นคนสำคัญ ถึงบ่ได้ยืนข้างกัน
กะส่างขอแค่เจ้าอย่าจากไป
อ้ายบ่สนว่าเจ้าสิฮักผู้ได๋
ขอแค่อ้ายได้ฮักเจ้ากะเอาล่ะ
สิบ่ไลก์ บ่แท็ก บ่เมนต์ บ่เฮ็ดให้เป็นภาระ
สัญญา สิบ่ให้ลำบากใจ
ให้อยู่ในฐานะ คำว่าอิหยัง กะได้
กะแล้วแต่ใจเธอต้องการ
ให้อยู่ในฐานะ ที่เธอบ่แคร์
กะแค่เจ้าเมตตาและสงสาร
คนที่มันฮัก และฮักเจ้ามานาน
อย่าทรมานด้วยการถิ่มไป
ถึงว่าเป็นคนสุดท้ายที่เจ้าสิยกหัวใจ
มันกะบ่ได้สำคัญ ดอกว่า
บัดยามเจ้าเจ็บจากเขา บัดยามเจ้ามีน้ำตา
อ้ายสิเช็ดน้ำตาที่มันไหล
อ้ายบ่สนว่าเจ้าสิฮักผู้ได๋
ขอแค่อ้ายได้ฮักเจ้ากะเอาล่ะ
สิบ่ไลก์ บ่แท็ก บ่เมนต์ บ่เฮ็ดให้เป็นภาระ
สัญญา สิบ่ให้ลำบากใจ
ให้อยู่ในฐานะ คำว่าอิหยัง กะได้
กะแล้วแต่ใจเธอต้องการ
ให้อยู่ในฐานะ ที่เธอบ่แคร์
กะแค่เจ้าเมตตาและสงสาร
คนที่มันฮัก และฮักเจ้ามานาน
อย่าทรมานด้วยการถิ่มไป
ให้อยู่ในฐานะ คำว่าอิหยัง กะได้
กะแล้วแต่ใจเธอต้องการ
ให้อยู่ในฐานะ ที่เธอบ่แคร์
กะแค่เจ้าเมตตาและสงสาร
คนที่มันฮัก และฮักเจ้ามานาน
อย่าทรมานด้วยการถิ่มไป
คนที่มันฮัก และฮักเจ้ามานาน
อย่าทรมาน ด้วยการ ถิ่มไป