เป็นเหงาๆซึมๆสะลึมสะลือ คือ..อาการของโรคซึมเหล้า
ลมหายใจอ่อนแรง แผ่ว ๆ เบา ๆ จากนาทีที่เจ้าลาไกลกัน
* ความทรงจำวนฉายซ้ำก็ยังเจอ อ้ายเพ้อผ่านเฟสอัพลงทุกวัน
ยามค่ำแลงมา อาการทุรนทุรัน หาเงินบ่ทันเลยได้แต่ขอเซ็นเขา
** โรคซึมเหล้าฉับพลัน แทรกซ้อนโรคเปลืองน้ำตา วูบหายฝันที่สร้างมาล้มกองตรงนั้น
โรคซึมเหล้าเกือบตาย บักควายที่เขาเว้ากัน สิ่งดีสร้างมา ไร้ค่าทันควัน
เมื่อกลายเป็นโรคซึมเหล้า
โรคซึมเหล้าอ้ายนั้น มันรักษาบ่ได้ เมื่อเจ้าลาหายไปเลือกเป็นของเขา
ออกอาการทุกวัน ยิ่งตอนคิดถึงเจ้า ต้องเอาดีกรีอาบไว้พอบรรเทา โฮ้ว...โฮ่ ให้เซาคิดฮอดจักคราว