มันไม่ยุติธรรมสักนิด ความผิดฉันคนเดียวใช่ไหม ทำไมถึงต้องมีแต่ฉันที่เสียใจ
เธอไม่เห็นต้องเจออย่างฉัน มีแต่ฉันที่ต้องโชคร้าย มีแต่ฉันที่ต้องทนรับทุกอย่าง
* พยายามอภัยให้เธอแล้ว พยายามยินดีกับเธอแล้ว แต่ใจมันยังมีบางคำถามที่ฉัน..ไม่เข้าใจ
** ทำไมต้องเป็นฉันคนเดียวที่ลืมไม่ได้ ไม่ว่าจะนานเท่าไร
ทำไมต้องมีฉันคนเดียวที่เจ็บทุกครั้ง ที่มองดูเธอรักใคร
ทำไมต้องมีแต่ฉันที่จมในเรื่องเดิมๆ ยังรักใครอีกไม่ได้
เธอออกเดินทางไปแล้วตั้งไกล แต่ฉันยังไม่ไปไหน
คงดีแล้วที่เธอเลือกเขา เธอคงรักเขามากใช่ไหม เป็นความรักที่ฉันไม่เคยได้รับมัน
จะมีทางให้ฉันได้เดินต่อไหม เป็นไปได้ไหมที่คนอย่างฉัน จะได้มีสักคนที่รักที่ฉันเป็น
