ในหัวใจที่มันมืดมน ไม่เห็นใครไม่มีสักคน บนหนทางที่มันอ่อนล้าและสับสน ทนมานานมันเหงาเกินไป
แค่สักคนที่ใจเฝ้ารอ แค่สักคนที่พอเข้าใจ แค่สักคนที่เป็นดั่งแสงเป็นความหมาย
ส่องสว่าง ให้เห็นปลายทางสักที
* ฉันรอมาเนิ่นนาน ก่อนความหวังจะหมดไป นาทีสุดท้ายเห็นแสงทอมาริบหรี่
เธอใช่ไหมจะเข้ามา และเป็นดั่งตะวันส่องใจดวงนี้ให้ฉันที บอกสิใช่เธอรึเปล่า
ที่ฉันยังหายใจได้อยู่ ที่ฉันยังคงเดินก้าวไป ก็เพราะเธอมาเป็นความหวังเป็นความหมาย
เป็นคนเดียว ให้ฉันพักพิงตรงนี้
( * )
ฉันรอ มาเนิ่นนาน ก่อนความหวังจะหมดไป นาทีสุดท้ายเห็นแสงทอมาริบหรี่
เธอใช่ไหมจะเข้ามา และเป็นดั่งตะวันส่องใจดวงนี้ บอกสิใช่เธอ รึเปล่า