สงกรานต์ปีนี้ ทุกที่บ้านเฮาแสนเศร้า
เหลียวไปเห็นแต่ผู้เฒ่า รอลูกเต้ารดน้ำอวยพร
งานประเพณีพ้อกันสู่ปีเมษาหน้าฮ้อน
คนกลับบ้านเกิดเมืองนอน ดื่มกินฉลองในวันสงกรานต์
ปีนี้เงียบเหงา บ้านเฮาพอป่านเมืองฮ้าง
รถราถนนหนทาง ปล่อยว่างแทบเป็นตำนาน
ตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งเคยเห็นงดเล่นสงกรานต์
วัดวาบ่ได้จัดงาน ทุกคนอยู่บ้านเฮือนไผ๋เฮือนมัน
สงกรานต์ปีนี้ที่ว่ามันเศร้า
บ่ซำอ้ายคิดฮอดเจ้า คอยเฝ้านับคืนนับวัน
ไปอยู่ไสน้อ ข่าวคราวบ่ส่งหากัน
หรือถูกทางการเขานั้น กักตัวบ่ให้น้องมา
บ้านเฮาปีนี้ บ่ให้มีดนตรีหมอลำ
แต่คนหัวใจชอกช้ำ มันยังมานั่งคอยถ่า
เคยสาดน้ำกัน เจ้าสุขสรรรอยยิ้มเริงร่า
ปีนี้บ่เห็นฮอดหน้า อ้ายสาดน้ำตาแทนน้ำสงกรานต์
สงกรานต์ปีนี้ที่ว่ามันเศร้า
บ่ซำอ้ายคิดฮอดเจ้า คอยเฝ้านับคืนนับวัน
ไปอยู่ไสน้อ ข่าวคราวบ่ส่งหากัน
หรือถูกทางการเขานั้น กักตัวบ่ให้น้องมา
บ้านเฮาปีนี้ บ่ให้มีดนตรีหมอลำ
แต่คนหัวใจชอกช้ำ มันยังมานั่งคอยถ่า
เคยสาดน้ำกัน เจ้าสุขสรรรอยยิ้มเริงร่า
ปีนี้บ่เห็นฮอดหน้า อ้ายสาดน้ำตาแทนน้ำสงกรานต์
