ท้องฟ้าช่างมืดมน
มันดูช่างเงียบเหงาอยู่ทุกวันทุกคืน
ผู้คนช่างมากมาย
และยังคงมีฉันที่ทรมาน
มีเพียง ความหวังในใจ
ว่าจะมีคน ที่มาปลดปล่อย
ได้แค่รอ แต่คงไม่มีใคร
อยู่กับตัวเอง ต้องทุกข์ทนต่อไป
คงเป็นคำสาป ให้ฉันต้องเดียวดาย
ไม่พบเจอความสุขที่ต้องการง่ายๆ
คำสาป ให้ฉันต้องผิดหวัง
ต้องเหงาเพียงลำพังเหมือนอย่างเคย
ลืมตาตื่นขึ้นมา
นั่งมองคราบน้ำตา ไม่รู้ร้องเมื่อไร
ยังคงไม่เห็นใคร
และมันช่างอ้างว้าง เศร้าอยู่ข้างใน
มีเพียง ความหวังในใจ
ว่าจะมีคน ที่มาปลดปล่อย
ได้แค่รอ แต่คงไม่มีใคร
อยู่กับตัวเอง ต้องทุกข์ทนต่อไป
คงเป็นคำสาป ให้ฉันต้องเดียวดาย
ไม่พบเจอความสุขที่ต้องการง่ายๆ
คำสาป ให้ฉันต้องผิดหวัง
ต้องเหงาเพียงลำพังเหมือนอย่างเคย
หัวเราะคนเดียว นั่งเมาคนเดียว
มีเพียงแค่เงา ที่อยู่กันยันเช้า
ร้องไห้คนเดียว
ปลอบใจตัวเองอยู่ทุกลมหายใจ
คงเป็นคำสาป ให้ฉันต้องเดียวดาย
ไม่พบเจอความสุขที่ต้องการง่ายๆ
คำสาป ให้ฉันต้องผิดหวัง
ต้องเหงาเพียงลำพังเหมือนอย่างเคย
หัวเราะคนเดียว นั่งเมาคนเดียว
มีเพียงแค่เงา ที่อยู่กันยันเช้า
มองหน้าตัวเอง บอกใจว่าใกล้จะถึงวันต้องไป
