สองเราในคืนเหน็บหนาว ฉันเองก็ยังต้องเหงา
ไม่เข้าใจ ก็ไม่รู้เป็นอะไร
ฉันเองก็ยังไม่รู้ ว่าใจเธอคิดอะไรอยู่
แต่ที่รู้คงต้องบอกไป
เก็บเอาไว้มานานในส่วนลึกของใจ
แต่สิ่งที่ฉันกลัว คือการต้องบอกไป
ฝนที่ไหลมารวมน้ำตา ความเศร้าคงจางหาย
แต่เธอที่หายไปไม่ย้อนมา ฉันไม่รู้ต้องทำเช่นไร
กับความรู้สึกข้างใน ที่ให้เธอไปไม่ได้
คงเก็บเป็นเพียงความลับในใจ
เก็บเอาไว้มานานในส่วนลึกของใจ
สิ่งที่ฉันต้องทำคือการพูดออกไป
คำตอบนั้นที่เธอได้เก็บซ่อนเอาไว้
คือการไม่พูดอะไร มันเจ็บจนเกินจะทนไหว
ฝนที่ไหลมารวมน้ำตา ความเศร้าคงจางหาย
แต่เธอที่หายไปไม่ย้อนมา ฉันไม่รู้ต้องทำเช่นไร
กับความรู้สึกข้างใน ที่ให้เธอไปไม่ได้
คงเก็บเป็นเพียงความลับในใจ
ฝนที่ไหลมารวมน้ำตา ความเศร้าคงจางหาย
แต่เธอที่หายไปไม่ย้อนมา ฉันไม่รู้ต้องทำเช่นไร
กับความรู้สึกข้างใน ที่ให้เธอไปไม่ได้
คงเก็บเป็นเพียงความลับในใจ
คงเก็บเป็นเพียงความลับข้างใน
และคงต้องเก็บต่อไปอย่างนั้น
