ต่อให้ปีนต้นงิ้ว ฉันก็คงต้องปีน แรกกับเธอคนนั้น ฉันต้องปีน ต้องป่าย
ก็รู้ว่าเขาคนนั้น สำคัญแค่ไหน แต่ใจของเธอทั้งใจ มีแต่เพียงเขา
ขาดเขาเธอคงขาดใจ แล้วใครเล่าเข้าใจเรา มีเพียงหัวใจเหงา เหงา ที่เฝ้ามองหา
ก็รู้ว่าเธอกับเขา รักกันแค่ไหน แต่ใยหัวเอยหัวใจ กลับไม่ทำตาม
เป็นคนมาทีหลัง แล้วยังเป็นมือที่สาม ที่มันคอยติดตาม เธอร่ำไป
* ต่อให้ปีนต้นงิ้ว ฉันก็คงต้องปีน แรกกับเธอคนนั้น ฉันต้องปีน ต้องป่าย
อยากให้เธอได้รู้ ว่าหัวใจ ขาดรักใช่มักง่าย ยอมได้... ขาดใจอย่าขาดเธอ
ความรักใครๆ ก็รู้ ร้อนรนแค่ไหน ต้องยอมให้ใจของเรา เข้าบงการทั้งนั้น
ต้องทนกับความเงียบเหงา ซึมเศร้าเข้ามานานวัน หากมีเธอคนนั้น คงหายดี
