ตั้งแต่เติบโตเป็นสาว ความเหงาบ่เคยห่างหาย
เปรียบดั่งเป็นเพื่อนตาย ไปไหนมาไหน ก็เหงาอย่างเคย
เบิ่งหนัง ฟังเพลงก็แล้ว ยังบ่มีแววสิดีขึ้นเลย
ย่างตากแอร์ ในห้างอย่างเคย ก็ยังเหงายังเศร้าอยู่อย่างนั้น
* เหงา..บ่มีวันหยุด บ่เคยได้หยุด พักเลยสักวัน
เหงา..บ่มีวันหยุด อยากให้ใครฉุด ออกจากความเหงา
อยากมีไผ มาช่วยแบ่งเบา ให้เหงาลาออกจากใจเรา
อยากหาคนที่ใจคือกัน ร่วมผูกพันทำให้ใจหายเหงา
เปลี่ยนความอ้างว้างด้วยฮักสองเฮา เปลี่ยนจากความเหงา ให้เป็นดอกรักที่เบ่งบาน