เวลาที่เราไม่เจอ บางทีฉันมันก็เบลอ ฉันเองก็กลัวว่าเธอ จะหาย
เวลานี้มันช่างนาน กังวลไปหมดทุกอย่าง ฉันเพียงแค่อยากจะผ่าน เรื่องร้าย
บอกเธอแค่เพียงให้รอ ที่มีนี่ยังไม่พอ ทุกคืนฉันยังไม่นอน
สุดท้าย i just wanna tell you something girl I'm fine . .
ยังคงคิดถึงวันก่อนเวลาช่างผ่านมาเนิ่นนานบ้านและรถกำลังผ่อน
ผมเคยคิดจะมีแฟนแต่เเพลนตอนนี้ว่ายังก่อน ถ้าหากวันนั้นไม่รีทายให้ตายวันนี้ก็คงยังไม่ดังหรอก
ที่คนเขาบอกว่ายังอ่อนแปลว่ายังพัฒนาได้ เลิกเชื่อในดวงชะตาไม่มีอะไรได้มาง่าย
ต้องเรียนรู้จากความพ่าย ให้ลองได้แพ้ดูบ้าง ก็เลยเห็นแต่เพื่อนแท้คนที่ยังแคร์อยู่เคียงข้าง
มองออกนอกระเบียงบ้านในตอนนอนช่วงกลางวัน ถึงเงินทองไม่มีมากแต่ใช้บ้างเป็นรางวัล
ให้ฝันที่ได้เคยสร้าง ยังคงพยายามทำถึงบางเรื่องจะยากสุดแต่ก็ไม่หยุดในกลางคัน
ฝาก ถึงคนที่ยังรอไม่ช้าผมคงกำลังไป ชีวิตทุกคนต้องเดินทางยังคงต้องการกำลังใจ
ไม่นานเราคงได้เจอกันถึงแม้ไม่รู้ว่าวันใด แต่ตอนนนี้ขอแค่หลับตา ก่อนตื่นขึ้นมาในวันใหม่
( * )
ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่คล้ายผมอยู่คนเดียว เดินทางมาไกลแสนไกลทำเอาหัวใจเปล่าเปลี่ยว ที่เคยได้พูดเอาไว้ now i can make it real วันไหนที่รู้สึกท้อมีแม่ให้คอยยึดเหนี่ยว
บางครั้งอยากจะขอโทษ ผมเป็นคนแย่ ต้องเสียไปกี่น้ำตาที่ต้องคอยมาทนแก้
แม้มีผู้คนมากมายอยู่เคียงข้างกายผมแค่ อยากให้แม่รู้เอาไว้ไม่เคยรักใครเกินแม่
ขอเเค่เวลาอีกไม่นานนัก ชีวิตผมมีแต่เงินมีแต่งานไม่มีความรัก
ผมอยากจะกลับบ้านแต่ผมยังไม่ต้องการพัก ตราบใดที่ตัวยังไหวถึงเหงื่อจะไหลไม่ต้องการซับ
จะคงยังทำต่อไปหากว่าไฟมี ทุกที่ๆได้เดินทางไปยังมีแต่ไมตรี
แม้มันจะยากให้คิดถึงวันข้างหน้า มันอาจจะทุกทนแต่ผมต้องบอกกับทุกคนตอนนี้ผมยังสบายดี . .
( * )