ผู้หญิงสีขาว คือชาวพยาบาล คืนวันผันผ่านยังซึ้งในดวงใจ
ฉันจำได้ดีคืนที่ฉันเจ็บป่วยกาย ได้ซมซานไปเป็นคนไข้อนาถา
ในความเลือนลางฉันเห็นนางก้าวมา ในมือถือยา ดวงหน้ามีความห่วงใย
มาจับมาคลำ ไม่รังเกียจกลิ่นไอ ฉันลูกชาวไร่เป็นคนไข้จน ๆ
* ในความมืดมิดดวงจิตปวดร้าว ผู้หญิงสีขาวเธอก้าวเข้ามา
ยาเม็ดในมือ ช่วยบำบัดกายา รอยยิ้มเต็มหน้า ช่วยรักษาดวงใจ
เธอคือดอกไม้ อยู่ในป่าเหงา เธอคือสีขาวในโลกสีดำ
เธอคือตัวแทน แห่งเมตตาธรรม ช่วยอุปถัมภ์ค้ำจุนคนโซ
** ผู้หญิงสีขาวที่ขาวงามน้ำใจ โปรดรับดอกไม้จากไร่ใจคนจน
รับคำอวยพร ที่บ่ซ่อนเล่ห์กล ให้เธอสุขล้น... บนถนนสีขาว
โปรดรับดอกไม้จากไร่ใจมวลชน
