จะหยุดอย่างไรน้ำตา ปล่อยให้มันไหลช้าๆแทนคำบอกลา
ได้โปรเถอะจงเข้าใจ ไม่อาจจะห้ามไหวเมื่อรู้ว่าเธอไม่กลับมา
เจ็บที่ยังหายใจ อยู่ในโลกที่เธอจากไป ถ้าหากเวลาคืนย้อนได้ จะกอดเธอรั้งเอาไว้
ค่ำคืนหม่นต้องทนฝืนใจ เธอจากไปแสนไกล มีเพียงภาพจำเลือนลางในหัวใจ
ถ้าหากเป็นเพียงฝันไป หยุดทีได้ไหม ให้ฉันลืมตาตื่นสักที
หนึ่งคำวิงวอนที่มี แค่เพียงตอนนี้ ฉันยังมีเธออยู่ข้างกาย
หลุดภวังค์นิทรา ตื่นจากฝันไม่มีเธอกลับมา ไม่มีเธอให้ซบหน้า หลับตาหนุนตักฝัน
ไร้เงา ค่ำคืนเงียบงัน เธอจากไปชั่วกาล ราตรีเนิ่นนานคงทำได้เพียงแค่
หลับตาลงข่มน้ำตาเอาไว้ ปลายทางฝั่งนั้นเป็นอย่างไร คนดีที่รักเธอเป็นเช่นไร
สบายดีใช่ไหม
ได้แค่ภาวนาฝากฟ้าดาวอ้อนวอน ให้ลมห่มหนุนเดือนต่างหมอน ในค่ำคืนนี้ยามเธอเข้านอน
ช่วยกล่อมให้เธอฝันดี