เธอเป็นดวงตะวันของเขา และเข้ามาเป็นดวงตะวันของฉัน
เธอไม่รู้ว่าความอ่อนไหวที่ให้กันนั้น มันเริ่มทำให้ใจของฉันละลาย
* ต้องหลบอยู่ในมุมมืดมิด ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องอะไรได้
รอคอยดวงตะวันส่องแสงมา ถึงเวลา ความอบอุ่นยามเช้า
เปลี่ยนเป็นแดดแผดเผาตอนเที่ยงวันให้มอดไหม้
** อย่าปล่อยฉันอยู่อย่างนี้ ทุกวินาทีให้มีความหวัง
เขาและฉันมีเธอที่เป็นแสงสว่าง เลือกสักคน...เลือกสักทาง อย่าอยู่ครึ่งๆกลางๆ...
( * , ** )
ได้ไหม?