จะข่มตานอนกี่ครั้ง ใจก็ยัง ไม่ลืมเรื่องราวที่มันผ่านมาสักที
คำพูดที่เธอนั้นมี เป็นร้อยพัน มันแค่น้ำลายที่เธอพ่นมาตลอด
ต้องเจ็บกับเธออีกกี่ครั้ง ต้องเหนื่อยกับเธออีกเท่าไร ต้องทนกับเธออีกแค่ไหนถึงเธอจะมาเห็น
มาหลอกลวงกันเพื่อให้รักแล้วเธอก็ทิ้งไป ทำเป็นแสนดีแต่ใจร้าย
* ฉันเบื่อกับคำพูดลวงหลอก ที่เธอบอกฉันมาตลอด ฉันก็ไม่รู้ว่าเรื่องไหนมันคือเรื่องจริงแล้ว
ไม่ต้องมาทำให้เห็นใจ ไม่ต้องมาทำดีมากมาย ไม่ต้องมาทำตัววุ่นวาย รีบไปไกลๆได้แล้ว
** พอ พอซักที หยุดเอาไว้แค่นี้ กับคำว่ารักที่เธอไม่จริงใจ
พอ พอซักที หยุดได้แล้วพอแล้ว เก็บปากเธอไว้ (ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่)
(ไม่ต้องพูดมาก)
(ไม่อยากให้เธอเล่นใหญ่)
อย่าให้ต้องเตือนอีกหน ถ้าเธอไม่อยากเสียน้ำตา ฉันบอกกับเธอแล้วนะ ฉันเล่นเธอจริงคราวนี้
จะทำให้มันลุกเป็นไฟ จะทำให้เธอนั้นวอดวาย ก็ตัวเธอนั้นอันตราย รีบไกลๆได้แล้ว
