เคยไต่คันแทนา หาปูหาปลากลางท่ง เขียดอีโม้เต้นโด่ง โดดน้ำยังงมเอาได้
แต่มาเดินตามฝัน อยู่กลางเส้นทางเมืองใหญ่ ฝันจั๊กลี้อยู่ไส ไส ไส หาจังใด๋กะยังบ่พ้อ
* โอ…โอ.. โอ…โอ..
จากเคยทำนาข้าว เข้ามาซอกทำนาเงิน รบกับความขาดเขิน เหนื่อยเกินก็ยังบ่ท้อ
รบกับคนนี่ติ๊ บ่จบบ่สิ้นแท้หนอ ท่องแค่คำว่า รอ รอ รอ บอกกับใจยามมีน้ำตา
** มงกุฎนางงาม เพิ่นสวมบนศรีษะ มงกุฎดอกหญ้า สิสวมใจของเรา
*** ทนเอาเด้อกะละแม่นยามท้อ ทนล่ะเนาะคือยี่ห้อหมู่เฮา ความเจ็บความเหงา บ่ต้องไปหัวซา
คงสิมีกะละแม่นมื้อนั่น มื้อสวรรค์กะละยอมเมตตา ยอมให้หัวใจแรงกล้า มอบมงกุฎดอกหญ้า
มาสวมหัวใจ (ให้คนบ้านเฮา)