เจ้ามีเขาอยู่แล้ว ยังดึงอ้ายเข้าไปหา อ้ายคนนอกสายตาเจ้าบ่แคร์ บ่สน
อ้ายมันใจง่ายที่เจ้าบ่หลูโตน เบื่อนำคำเว้าคน เฮ็ดให้เฮาเปลี่ยนไป
เจ้ามาเฮ็ดให้ฮู้สึกดี แล้วกะย่างหนีไป เจ็บแท้หนอใจอ้าย อยากถอยคืนกลับมา
* แต่ใจ มันพังไปเบิ๊ดแล้ว เฮ็ดได้ แค่เหลือใจเจ้าของ
** ขอโทษที่เข้าไปเป็น มะริ่งกิ่งก่อง สะระน๊องก่องแก่ง มะน่องมะแน่งมั๊บ
ปะล่องป่องแป่ง ง้องแง้งง้องแง้ง ในชีวิตเธอ
ขอโทษที่เข้าไปเป็น มะริ่งกิ่งก่อง สะระน๊องก่องแก่ง มะน่องมะแน่งมั๊บ
ปะล่องป่องแป่ง ง้องแง้งง้องแง้ง ในชีวิตเธอ...
ปานเป็นผีบ้า เว้าหลายกะเพราะเธอ ตั้งแต่น้อยจนใหญ่ กะพึ่งสิเคยเจอ
มะล่องก่องแก่ง แท้หน้อใจอ้าย