ทำไมต้องเป็นเธอ ทำไมฉันต้องเจอกับความโชคร้าย
คนที่เดินสวนกันไปมามากมาย ก็ไม่ได้ทำร้ายฉันเหมือนอย่างเธอ
ทำไมมันเลวร้ายกว่าชาวบ้านชาวเมือง เจ้ากรรมนายเวรเจ้าขา ลูกทำอะไรให้เคือง
เวลาเปลี่ยนไปช้า ๆ เธอไม่เคยกลับมาหา ดูที่เธอทำกับเขา ไม่เหมือนกับเราบ้างหว้า
เธอเกิดมาเพื่อทำให้ฉันช้ำใจ ทิ้งฉันไว้และเธอก็ไปกับเขา เธอเกิดมาแต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อเรา
เธอเกิดมาเพื่อรัก...เพื่อรักเขา ทิ้งเราที่หมดความหมาย เหมือนฉันตาย
อยู่ใกล้เท่าไหร่ก็ไม่มีฉันในสายตา และที่เธอทำร้ายกัน ขอ อโหสิกรรม ให้เธอทุกอย่าง
เธอคงผ่านมาเพื่อรอ...รอรักเขา แล้วเอาน้ำตาให้ฉัน นั้นคือรางวัลที่มี
ให้เธอได้คบกันไป ขอให้มีชีวิตที่ดี จะไม่มีส่วนเกินอย่างฉัน...
ฉันทุกข์ระทม ก้มลงพื้นเพื่อบนบาน เธอทำให้ฉันยอมเป็นคน ยอมเป็นคนที่งมงาย
แต่เธอไม่ได้รับรู้.. ว่ามันคิดถึงเธออยู่
จะปล่อยปลาจะปล่อยนก จะไม่โกหกตลบแตลง ให้ดลใจเธอกลับมาช่วยลูกเถิดหนา นะหลวงพ่อแดง
แต่เธอไม่คืนมา เธอไม่ย้อนมา ฉันได้แค่รอเวลาให้มันผ่านไป
ภารกิจของเธอ คือทำยังไงให้เขารัก มันเจ็บยิ่งนัก เมื่อต้องมารอเวลาเพื่อลืมเพื่อลบใคร
อยากทำให้ได้เหมือนอย่างเธอ ลำบากเหลือเกินให้เปิดใจ
ก็ปล่อยมันไปต่างคนต่างเดินความจริงที่ต้องเผชิญก็เดินกันต่อไป
ให้มันหายไปกับกาลเวลา ตลอดการเดินทางมา ชาตินี้ก็คงเพียงพอ ไม่ต้องต่อไปจนถึงชาติหน้า
บุญมีมาเพียงแค่พบผ่าน ความทรมานที่พบเจอ
ว่าเธอเกิดมาเพื่อเป็นของเขา และเมื่อเรายังไม่ใช่ รู้ว่าใครก็ช่วยไม่ได้ น้ำตาที่ไหล เธอก็ยังไม่รู้
แต่รู้แค่ว่าต้องเดินต่อไป ฉันจะไม่เรียกร้องหรืองอแง เมื่อวันนี้มองไม่เห็นค่า ก็จะไม่ตามมาตอแย
แค่ฉันต้องทำใจ จะไม่มาตายเพราะคนอย่างแก แม้ไม่มีใครให้ฉันเรียกร้องได้เลย
ได้รู้เรื่องราวในหนึ่งชีวิต ได้มีความสุข แม้เพียงแค่นิด ได้พบได้ลา ได้มีน้ำตา ได้คนึงหา ในช่วงชีวิต
เธอไม่รักกันแล้วถูกต้องใช่ไหม ไอสิ่งที่คิด หนะ ถ้าอย่างงั้นก็ ให้เธอได้คบกันไป
ขอให้มีชีวิตที่ดี เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อฉัน...