ทุกครั้งที่ฉันนั้นทำเป็นไม่เห็นเธอ มันทรมานทุกทีที่ฉันต้องเจอ
หยุดเวลาเอาไว้ ปิดตาเธอเอาไว้ ให้ฉันได้วิ่งออกไปเสียที
เหมือนนกที่มีปีกแต่ก็ไม่เคยได้บิน เหมือนขังไว้ด้วยดวงตาที่ต้องได้เจอ
เราที่อยู่บนนั้น กลับกลายเป็นแค่ฝัน เมื่อเธอและฉัน ห่างกันทุกที
ไม่ต้องสนใจ ฉันก็เป็นแค่คนคนหนึ่ง รู้ว่าเธอน่ะไม่ต้องการ แต่ฉันก็แค่อยากเข้าไปถาม
ก็อยากให้เธอฟังตอนนี้ ให้เธอเข้าใจสักที
ฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้เราไม่เจอ เธอที่ได้ทำให้ใจฉันนั้นแทบจะทนไม่ไหว
แม้ห้ามเท่าไหร่ ฉันก็ยังทนไม่ไหว ช่วยย้อนกลับไปในวันที่เราไม่ได้รักกันได้ไหม
แม้ว่าพรุ่งนี้เธอและฉันก็คงไม่ได้เจอะเจอ แต่ฝันก็ยังทำให้ใจฉันไม่ได้ปล่อยเธอไปไหน
ขอถามอีกทีแม้มันเป็นครั้งสุดท้าย ช่วยย้อนกลับไปในวันที่เราไม่ได้พบกันได้ไหม