ปลูกพลังความฝัน ขาดแค่กำลังใจ บอกตัวเองก็ได้ ว่าฉันต้องสู้ต่อไป
เวลาผ่านไปเนินนาน ก็ทำแบบเดิมช้ำๆ มีแต่เงินและงาน ชีวิตต้องสร้างกันต่อไป
จากบ้านมาก็ไกลแสนไกล แต่ไม่รู้ได้กลับเมื่อไร อย่าไปมัวหลงแสงสีวิไล ท่ามกลางผู้คนที่มันวุ่นวาย
อยากมีรักที่เขาจริงใจ แต่กลับโดนทิ้งไม่มีเยื่อใย ปาดน้ำตาที่มันรินไหล เรื่องแค่นี้ร้องไห้ทำไม
* โห... คิดถึงที่บ้านจัง ได้แต่นั่งดูปฏิทินไปวันๆ
ยาม เช้าๆ ท้องฟ้าสว่างสไว ตัวฉันต้องเดินต่อไป ทั้งที่ผู้คนมากมาย
จะเทศกาลไหนๆ ก็อยู่คนเดียวไหวๆ ไม่มีใครเข้าใจ แต่ฉันก็ยังสบายดี
จะเทศกาลไหนๆ ก็อยู่คนเดียวไหวๆ ไม่มีใครเข้าใจ แต่ฉันก็ยังสบายดี
ผ่านเรื่องทุกข์และสุขมากมาย จะเก็บเอาใจไปฝาก รักคนที่บ้านมาถึงจุดนี้ไม่อยากให้ใครลำบาก
ทั้งพ่อและแม่ต้องสุขสบาย มีบ้านมีรถมีเงินไปใช้ จะทำหน้าที่ตัวเองต่อไป ไม่เก็บขยะเอามาใส่ใจ
คำพูดของคนก็แค่ปล่อยมันไป และกูไม่สนใครจะดังกว่าใคร กูไม่ได้แคร์รู้จักกูมากแค่ไหน
ความฝันของกูมันได้ไม่มีขาย กูอยากให้มึงดูกูไม่ได้ดีกว่าใคร คำพูดของคนก็ไม่ได้ดีต่อใจ
และกูไม่รู้ว่าใครจะตายก่อนใคร อยู่ในโลกเท่ากันต่อให้มึงรวยแค่ไหน
ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป แม้กูจะล้มสักกี่ครั้ง จะไม่มีวันถอดใจ
คิดอยากจะหนีปัญหา แม้อยากจะไปสักเท่าไหร่ เพื่อคนที่คอยอยู่ข้างหลังกูจะไม่ยอมดับไฟ
( * )