ทำไมในการลืมใครซักคน มันกลับยาวนานเกินกาลเวลาที่เคยมีกัน
ต้องฝ่าผ่านความทรงจำแค่ไหน ต้องผ่านคืนวันในใจมากมายเท่าไหร่
* รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่กลับมา รู้ทั้งรู้ว่ามันทรมาน ยิ่งลืมเท่าไหร่ยิ่งย้ำว่ามีเธออยู่
ก็รู้ทั้งรู้ว่าเธอได้จากไป รู้ว่ามันซ้ำเติมหัวใจ ยิ่งลืมเท่าไหร่ยิ่งจำว่ามีเธอ
** อยู่ตรงนี้ ตลอดมา เธออยู่ตรงนี้...ทุกเวลา
เธออยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน ในวันทรงจำที่ฉันไม่เคยจะลืม (ตลอดมา)
ทุกคืนที่ฉันปิดตาเพื่อลืม กลับตื่นในวันทรงจำที่มีเราอยู่
ไม่รู้ทำไมต้องยอมหัวใจ ผูกติดตัวเองและยอมโยนทิ้งชีวิตให้ใคร
เธออยู่ตรงนี้ ไม่อยากต้องการหมุนวันกลับคืน เพียงอยากจะลืมไม่จำว่ามีเธออีก
เธออยู่ตรงนี้ ไม่อยากต้องการหมุนวันกลับคืน ในความทรงจำที่ฉันนั้นควรจะลืม
ในวันและคืนที่ฉันนั้นควรจะลืม ตลอดไป