ฉันคิดถึงเธอจนไม่รู้ว่าฉันต้องทำอย่างไร เมื่อความเป็นจริงมันบังคับให้ฉันไม่อาจโทรไป
ทำได้แค่เขียนเพลง เพื่อปลอบให้ตัวเองทนไหว เขียนยากอยู่นิด..นึง
ต้องคอยมาตัดคำว่าคิดถึงเธอออกไป
ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอนั้น จะคิดเหมือนกันบ้างไหม ถ้าฉันไม่ร้องเป็นเพลงนี้ คงไม่มีวันถามออกไป
ถ้อยคำเป็นล้านคำ ข้างใน อยากให้เธอรู้...ตัว แต่ก็กลัวเธอจะหนีไป ไม่ไหว
* ที่เธอรับที่เธอได้รู้ ที่เธอได้เห็น มันแค่ 1 เปอเซนต์ที่มาจากใจฉัน
เพราะที่เหลือมันคือความรัก ที่มากกว่าเพื่อนกัน ไม่มีวันที่จะบอกไป
ขอ แค่เราได้คุยกันอย่างนี้ ให้ 99 ส่วนความรักที่มี ปล่อยให้ฉันกลืนมันไว้ข้างใน
ฉันคิดถึงเธอฉันก็รู้แค่ฉันต้องอยู่กับความจริง ชีวิตใช่จะสม..ใจ ไปทุกสิ่ง
แค่เรายังเหมือน..เดิม ก็สุขมากเกินพอแล้ว จริงๆ
แม้บางทีมีปวดร้าวบ้าง ระหว่างทางอาจมีเสียใจ แค่ได้คุยได้พบ บวกลบแล้วฉันสุข..ใจ
แค่คิดถึงเธอจนไม่รู้ว่าฉันต้องทำอย่างไร
ที่เธอรับที่เธอได้รู้ ที่เธอได้เห็น มันแค่ 1 เปอเซนต์ที่มาจากใจฉัน
เพราะที่เหลือมันคือความรัก ที่มากกว่าเพื่อนกัน ไม่มีวันที่จะบอกไป
ทุกความลับที่ฉันซ่อนไว้ ไม่ได้บอกเธอ บอกมันอยู่เสมอ ด้วยดวงตาของฉัน
แม้ว่าเธอบังเอิญได้เห็นแล้วไม่เป็นเช่นกัน โปรดอย่าจำและอย่าใส่ใจ
ขอ แค่เราได้คุยกันอย่างนี้ ให้ 99 ส่วนความรักที่มี ปล่อยให้ฉันกลืนมันไว้ข้างใน