ปลอบใจตัวเอง ว่าฉันมาไกลเกินย้อนไป เหนื่อยแทบไม่ไหว และน้ำตายังไหลนอง
สิ่งที่ประคอง กลับค่อยๆไกลจนลับไป จนมีแค่ฉัน คนเดียวเท่านั้น ที่ยังคงกอดมันไว้
* จะหลุดพ้นเมื่อไร ทำไมอยู่ตรงนี้ ถามตัวเองซ้ำๆ ไม่เข้าใจสักที
** โอ้ย.. เจ็บไปทั้งหัวใจทำไมยังทน เริ่มใหม่อีกกี่หน นะคนใจร้าย
ปวดไปทั้งหัวใจแทบเจียนตาย ขาดเธอไม่ได้ เพราะฉันนั้นลงใจให้เธอ
สิ่งที่เธอทำ กลับย้ำให้ฉันยิ่งเข้าใจ เจ็บไปทำไม อยากหนีให้ไกลสักที
แต่เมื่อได้มองดวงดาว และเห็นว่ามันสวยดี ใจมันกลับคิด จะดีกว่าไหม ถ้ามีเธออยู่ตรงนี้
( * , ** )
แม้ว่าเธอ จะทำให้ช้ำเท่าไหร่ ฉันยังมีใจ
แม้ว่าใคร ต่อให้ฉุดรั้งเท่าไหร่ ฉันยังลงใจให้เธอ