ฉันเองต้องถูกญาติเธอกีดกัน เพราะตัวฉันมันพิการอย่างนี้
ไปรบกลับมาแขนขาไม่ดี เพราะเป็นหน้าที่ชาติชายอย่างฉัน
แล้วเธอต้องกลับพบความอับอาย ฉันมีร่างกายไม่เหมือนก่อนนั้น
เธอเหมือนนางฟ้า สวย ผ่องพรรณ เป็นนางพยาบาลที่งามทั้งกายและใจ
ฉีดยาให้ฉันตายไปเถิดหมอ นี่เป็นคำขอร้องของคนไข้
แม้เราจะเคยรักกันเพียงใด ฉันก็คงไม่ให้ความสุขสม
ขอเธอจงปล่อยฉันไว้ห่างตา เห็นเธอยิ่งพาหัวใจขื่นขม
ฉันนี้อยู่ไปเปลืองน้ำ เปลืองนม ใจร้าวระบมเกินกว่าจะพยาบาล
ฉีดยาให้ฉันตายไปเถิดหมอ นี่เป็นคำขอร้องของคนไข้
แม้เราจะเคยรักกันเพียงใด ฉันก็คงไม่ให้ความสุขสม
ขอเธอจงปล่อยฉันไว้ห่างตา เห็นเธอยิ่งพาหัวใจขื่นขม
ฉันนี้อยู่ไปเปลืองน้ำ เปลืองนม ใจร้าวระบมเกินกว่าจะพยาบาล