เบนซ์ : เป็นหยังคือเบิ่งเศร้าๆแท้น้องหล่า ผิดกันกับผู้บ่าวมาแม่นบ่
แววตาที่เคยงดงาม เป็นสีท้อๆ เจ็บไสบอกอ้ายได้บ่ คนดี
* กระต่าย : กะผู้บ่าวคนที่น้องฮักเขาคักเขาแหน่ มามื้อนี่เขาคือบ่แคร์น้องเลย
บ่เป็นคือจั่งคนเก่าที่คุ้นเคย แล้วเขากะบอกเลิกเสยในมื้อนี่
** เบนซ์ : บอกอ้ายได้บ่ว่าเจ็บหม่องได๋ เขาเฮ็ดให้เจ็บหม่องได๋
เป็นหยังน้ำตาคือไหล ฮ้องไห่บ่เซา
กระต่าย : บ่เป็นหยังหลายอ้ายบ่ต้องห่วง แค่ใจแผลยังบ่เซา
น้องเลือกเขากะเจ็บย้อนเขา สมควรแล้ว
เบนซ์ : มื้อได๋สิเซาฮ้องไห่ละน้อหล่า อ้ายเห็นแฮงเจ็บหลายกว่า ฮู้บ่
สิคอยอยู่เคียงข้างเจ้า จนเขากลับมาง้อ เซาเจ็บอ้ายกะสิขอ เป็นห่วงคือเก่า
เบนซ์ : มื้อได๋ลืมเขามาเป็นคือเก่าได้บ่