ใครนะใคร ตี้แสนธรรมดา ไม่มีอะไรเหมือนป้อจายในฝัน
แต่ใครล่ะใคร คอยกางจ้องให้กัน ในวันฝนฟ้าบ่เป็นใจ
บ่มีคำว่าเหนื่อย ว่าท้อออกจากปาก ถึงต้องลำบากยากเย็นสักเท่าได๋
จะผ่านภูเขาทะเล ขวากหนามหรือดอกไม้ เขาบ่เคยทิ้งกัน
* ทุกคืนที่นอน อยู่ในอ้อมแขนเธอ บางทียังเผลอ นึกว่าฝันไป
** มองตาฉัน อีกครั้ง อีกครั้ง เธอมองเห็นความฮักในนั้น ใช่ไหม
มันจะมีให้เธอจนกว่าจะหมดลมหายใจ ตอบแทนความห่วงใยที่มีหื้อกันเรื่อยมา
จับมือฉัน อีกครั้ง อีกครั้ง กุมชีวิตของฉันเอาไว้จนกว่า
วันที่โลกใบนี้จะแตกสลายไปกับตา แด่คนธรรมดา ฮักเธอสุดหัวใจ
คนหลายคน ตี้เขาว่าโชคดี ที่ฝันอะไรได้ดั่งใจต้องการ
แค่เธอคนนี้ ที่บ่ใช่คนในฝัน แต่สำคัญยิ่งกว่าลมหายใจ
( * , ** )