ร้องเธอจงร้องมา... ให้นํ้าตา ไหลรินจนชินและชา
เขาทำเธอเสียใจ... ไม่เป็นไร ฉันเองก็เคยอ่อนไหว
* ซบลงตรงไหล่...ฉัน อย่ากังวลอะไร ฉันจะอยู่ตรงนี้ก่อน และจะไม่ไปไหน
จนกว่านํ้าตาเธอ... จะหายไป
** จุดจบความรักมันก็เจ็บแบบนี้ ฉันก็เคยผ่านมา เคยเสียนํ้าตา
ให้กับรักลวงๆ กับช่วงชีวิตที่โหดร้าย ฉันเข้าใจ... จงร้องไป...
ปล่อยให้ความหวั่นไหว ในใจได้พักผ่อน
ทบทวนที่แล้วมา... ให้เวลา นั้นคอยดูแลรักษา
เสียแล้วให้เสียไป... ไม่เป็นไร แค่เพียงจดจำเอาไว้
ร้อง... ฉันเข้าใจ ปล่อยให้ความหวั่นไหว ในใจได้พักผ่อน ร้องเธอจงร้องมา