* รอฉันรอเธออยู่ ให้เธอรู้แสนนานเท่าไหร่ ไม่ว่าเธออยู่ไกลแสนไกล แต่ภายในใจไม่เคยจะห่าง
ยังคงรอและรอเธออยู่ ที่บอกว่ารักไม่เคยจะสร่าง
ยังคงรอวันที่หนทาง ของเธอและฉันนั้นมาบรรจบ เสมอ
เหมือนกับข้าวที่รอฝน เหมือนกัปตันอยากออกทะเลที่รอต้นที่รอหน
เหมือนกับตู้คอนเทนเนอร์ที่ขึ้นสนิมเพราะรอขน เหมือนกับทิดเพิ่งสึกมาหาใส่หมวกรอคิ้วและรอผม
เหมือนกับเครื่องจักรที่ขาดไฟฟ้าและเชื้อเพลิง เหมือนยกนิ้วโป้งอยู่ข้างถนนรอรถของเธอมาเชื้อเชิญ
เหมือนคนที่รอสิ้นเดือนเพราะในกระเป๋าสตางค์ไม่เหลือเงิน
เหมือนกับหมานอนเฝ้าประตูชะเง้อดูคิดถึงเธอเหลือเกิน
ถึงเกลียดการรอคอยแต่รักเธอมากกว่า จะอดทนนะถึงแม้ว่าวันและคืนจะยากฝ่า
ถึงแม้ว่าวันนึงมันจะนานเหมือนกับชาติกว่า จะอ้าแขนรอเธอรอคางของเธอมาพาดบ่า
เข้าใจ เราต่างก็ต้องมีเส้นทาง และความหวังกับคาดหวังมันต่างกันแค่เส้นบาง
ต่างหน้าที่ ต่างความฝัน ต่างก็ไปหาประสบการณ์ แต่ก็ยังหวังสักวันว่าทางของเราจะมาบรรจบกัน
( * )
เหมือนคุณครูที่รอการมาเยือนของศิษย์เก่า เหมือนขลุ่ยสมัยเรียนที่ยังรอคนมาหยิบเป่า
เหมือนซีรี่ส์เรื่องโปรดที่ยังรอว่าทำมาอีกเปล่า เหมือนรอฉากเลิฟซีนอยากจะจิกหมอนจะจิกเข่า
เหมือนกับเต่ากลางทะเลรอคนใช้ถุงผ้า เหมือนกับสบู่ก้อนที่ยังรอคนใช้ถูหน้า
เหมือนแม่เฒ่า ทำกับข้าว จัดสำรับ รอคอยอยู่บ้าน เหมือนแม่นาค รอพี่มาก อุ้มลูกน้อย รอคอยอยู่ท่า
เธอควรจะดีใจอยู่ตรงไหนก็มีคนรอ เหมือนกับกุ้งยังนอนคุดคู้เหมือนหน้าปลาทูที่ยังคงงอ
เหมือนลุงตู่ที่ยังใส่สูทยังเอาเนคไทด์มาพันตรงคอ เหมือนวันที่เศรษฐกิจจะดีไม่รู้เมื่อไหร่เรายังคงรอ
เหมือนรอพ่อ-แม่ว่าเมื่อไหร่จะกลับจากโรงงาน เหมือนคนยากไร้รอว่าเมื่อไหร่เขาจะเปิดโรงทาน
ยังรอคนไกลที่จากไปนานแสนนาน เหมือนกับผืนแผ่นดินไทยรอคนที่ไปขายแรงงาน
( * , * )
