ก่อนนั้นเมื่อครั้งฉันเยาว์วัย ฉันเคยได้รู้ความนัย
ว่าหัว..ใจหากคนไร้ดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกล
จากนั้นฉันจึงได้เข้าใจ ดนตรีประโลมโลกไว้อย่างไร
กล่อมหัว..ใจให้คนหายจากทุกข์โศก ขับกล่อมโลกให้หลับใหลด้วยนิทรา
* ยามเพลง ดัง ใจ ฉันยินดี เหมือน มี มนต์สะกดให้ฟัง
ทุกข์ ใด สลายหมดสิ้นพลัน ด้วยเวทมนตร์แห่งดนตรีกาล
จวบจนถึงวันที่เวลาเลยล่วงไป จิตวิญญาณพลันหายไกล เสียงดนตรีไปอยู่ไหน
ราวกับดนตรีตาย จิตวิญญาณพลันสลาย ไม่มีแล้วจากนี้ไม่มี ดนตรีอีกต่อไป
** กลับมาเถิดดนตรี กลับมาเถิดดนตรี กลับมาเถอะมาร่ำมาร้องพลงกัน
กลับมาเถิดดนตรี กลับมาเถิดดนตรี กลับมาเถอะให้เราได้ร่ายรำกัน
( ** )
จะกู่จะร้องอย่างเสรี ไม่มีผู้ใดมาขัดขวาง ให้เสียงดนตรีนำหนทางหัวใจ
จะสุขจะทุกข์จะร้องรำ จะเริงระบำรอบกองไฟ ให้เสียงดนตรีพาหัวใจได้เบิกบาน
จะขีดจะเขียนเล่าเรื่องราว ให้คนรุ่นเยาว์ได้เรียนรู้ ว่าครั้งหนึ่งเราเคยเป็นอยู่เช่นไร
ให้ทุกบทเพลงที่เร่งดัง เหมือนเสียงระฆังสว่างใส ให้ทุกความเศร้าในจิตใจได้ผ่อนคลาย
จะกู่จะร้องอย่างเสรี ไม่มีผู้ใดมาขัดขวาง ให้เสียงดนตรีอยู่ท่ามกลางฝูงชน
ทุกความผิดพลั้งที่ฉันทำ ทุกกรรมที่ฉันเคยก่อไว้ ให้เสียงดนตรีชำระใจให้เบิกบาน
มาร้อง..เพลงให้มันก้องดัง แม้ในวันที่ฉันทุกข์ทน
เพราะใจคนมืดมนสักเท่าไร ให้ดนตรีชำระล้างวิญญาณ ให้ดนตรีชำระล้างวิญญาณ