เปิดผ้ากั้งออกมานั่งเจรจา พรรณนาความหลังฝังในใจร้าว เรื่องผู้สาวกับข่อยมันเป็นฮอยแป้วใหญ่
เว้าขึ้นมาคิดอยากไห้ ใจนั้นสั่นสะเทือน ความฮักเฮามันกะเลยต้องเปื้อน น้ำตาหลั่งรินไหล
อดเอาเด้อหัวใจเพราะว่าเจอคนเหี่ย
เอาเด้อเอาไสล่ะเอาไมค์มาสาก่อน ป่อนไมค์มาบัดนี้สิจาเว้าต่อไป มื้อนี้ได้แน่นอั่งในทรวง
เป็นกระวนกระวายอุกดั่งไฟเผาเนื้อ เหลือใจเด้ ใจเด้ ใจเอยซังมาโง่ถืกเขาตั๋วหลอกต้มมึงนั้นกะบ่จำ
แม่นสิซ้ำเจ็บปวดเพียงได๋ ใจมึงยังคนิงหา ห่าตำใจเอ้ย โอ้อกเอ๋ยซอกซ้ำไหมมึง
ใครเขาบอกเตือนมึง มึงก็ไม่หัวซา ว่าอีนี้มารยามันชอบยั่วผู้ชาย ทั้งเฟสทั้งไลน์มันแอบคุยทุกวัน
พอเรากลับมาถามมัน มันก็ว่าเพื่อนชาย ตายไหมน้อ ตายไหมน้อ มึงโง่ มึงโง่ ให้ตาโปขี้มูกย้อย
กินเหล้าส่ำหมา พวกแม่ค้าเขาบอกว่าระวังตาย ตายให้มันตายไปเพราะว่าใจมันร้าว
โธ่ผู้หญิงอะไรน่าแปลกจริง ไม่โสดไม่ซิงแล้วยังไม่มียางอาย ทำกับผัวเหมือนเราเป็นวัวเป็นควาย
ทำกับผัวเหมือนเราเป็นวัวเป็นควาย ช่างเลวชิบหายน่าตายไปเสียเถิดมึง
อกตึงๆไปเดินยั่วแต่ผู้ชาย เฉิดไฉไลใส่เสื้อสายเดี่ยว อยากให้คนรู้ว่ามึงเป็นคน..เคียว
อยากให้คนรู้ว่ามึงเป็นคน..เคียว ไม่เคยอยู่คนเดียวเพราะเป็นโรคฮิสทีเรีย
เหลือใจเด้ อกสิเพกะตามซาง ผู้หญิงของฮ้างๆอย่าไปง้องึดมัน สาธุเด้อเทพอยู่ชั้นหนแห่งทางได๋
ให้อวยชัยความฮักคู่มันอย่ามีฮ้าง พากันสร้าง กันสร้าง แนวได๋กะแล้วแต่อย่ามีแปลปั่นปิ้น
คือข้าผู้โอ่ลำ อย่าได้ซ้ำความฮักคือกู มีแฮงสาเด้อสู อีห่าลงมึงเอย