มันเป็นเวรกรรม หรือสิ่งใด ที่เฮัดให้เราพบกัน เเต่ละวัน มีปัญหา
คบกันมาเป็นเดือนเป็นปี จากวันนั่นจนวันนี้ บ่อเคยเข้ากันกันได้ดี เบื่อ.....
* ฮักอ้ายกะฮัก เเต่บ่อมัก ที่เจ้านั้นมักเอาเเต่ใจ บ่อเคยสน หัวผู้ใด๋
อ้ายเมือยใจที่ต้องอดทน อยู่กับคน จังน้อง เเบบนี้อ้ายคงต้องเคลียร์ ใจ..
** โทรโทรนำ เวลาไปไส มาชื้อแกงหน่อไม้ กะระแวงระแวงระแวง
เป็นแบบนี้บ่ไหว มันฝืนหัวใจ อ้ายต้องได้บอก ออกไป...
*** โอเคเนาะ โอเคเนาะ โอเค โอเค โอเค โอเค
เลิกกันเนาะเลิกกันเนาะ เลิกกัน เลิกกัน เลิกกัน เลิกกัน
คันอยู่กันไปบ่อดี เลิกกันท่อนั้นติ้อยากหนี...
ตกลง โอเคเนาะ โอเคเนาะ โอเค โอเค โอเค โอเค
เลิกกันเนาะ เลิกกันเนาะ เลิกกัน เลิกกัน เลิกกัน
เเล้วต่างคนก่อต่างไป บ่อต้องมาฝืนใจกันอีก...
โอ โอ โอ โหะโอ โหะโอ โหะโอ โหะโอ...โอ...โหะโอโอ....โอชายเอ่ย
คันยากเลิกกะบ่อได้เว้ายาก เพียงแต่ปากอ้ายนั่นเว้าออกมา น้องนี่บ่อปัญหา
โอเคโอเค เด้ออ้ายเด้อ เดัออ้ายเด้อ เด้ออ้ายเด้อ เด้ออ้าย เด้ออ้าย เด้ออ้ายเด้อ เด้ออ้ายเด้อ
น้องกะเบื่อ เบื่อ เบื่อ คือกันนั่นละ เพียงเเต่ปากน้องนี้บ่อยากเว้า เจ้าเฮัดโตเป็นตาหน่ายเเท้อ้าย
อย่าเว้าเป็นหลายเด้อ น้องกะอยากเลิกคือกันเด้อ เด้ออ้ายเด้อ เด้ออ้ายเด้อ เด้ออ้าย เด้ออ้ายเด้อ
เด้ออ้ายเด้อ น้องกะเบื่อเบื่อคือกันนั่นละ
( *** )