บ่ต้องห่วงเด้อพ่อ
บ่ต้องห่วงเด้อแม่
ลูกสิดูแลตัวเองให้ดี
ถึงอยู่ไกลบ้านเฮา
ห่างสองเฒ่านานปี
ลูกยังเป็นคนดี
บ่ต้องห่วงเด้อครับ
โทรกลับบ้านเทือใด๋
ลูกน้ำตาแทบร่วง
พ่อกับแม่เป็นห่วง
ลูกมาหากินเมืองไกล
ย่านถูกไฟแสงสี
เฮ็ดให้ลูกเปลี่ยนไป
ย่านคนเมืองแกล้งให้
ลูกชายนอนบ่หลับ
บ่ต้องห่วงเด้อพ่อ
บ่ต้องห่วงเด้อแม่
ลูกสิดูแลตัวเองให้ดี
ถึงอยู่ไกลบ้านเฮา
ห่างสองเฒ่านานปี
ลูกยังเป็นคนดี
บ่ต้องห่วงเด้อครับ
บ่ต้องห่วงว่าลูกสิลืม
พื้นเพอีสาน
ส่วนหลายเพื่อนร่วมงาน
กะมีแต่คนบ้านเฮา
ยังตั้งวงกินตำบักหุ่ง
ลาบ ก้อยคือเก่า
ยามเมื่อย ยามเหงา
กะมีหมู่เว้าอยู่ครับ
เคยเฮ็ดนามาแล้ว
เลยบ่ย่านงานหนัก
อยู่เมืองต้องลำบาก
แต่ลูกบ่เคยถอดใจ
สายเลือดความขยัน
ที่พ่อแม่ปันให้
เฮ็ดให้ลูกสู้ไหว
ซำบายใจได้เลยครับ
อีกบ่โดนคงได้ไปยาม
บ้านเกิดอีสาน
ซื้อของฝากเมือบ้าน
ให้ลูกหลานที่รอ
คงสิพอมีเงินไปตื่ม
ใช้หนี้ ธกส
ตอนนี้แม่กับพ่อ
ถ่าผมก่อนเด้อครับ
บ่ต้องห่วงเด้อพ่อ
บ่ต้องห่วงเด้อแม่
ลูกสิดูแลตัวเองให้ดี
ถึงอยู่ไกลบ้านเฮา
ห่างสองเฒ่านานปี
ลูกยังเป็นคนดี
บ่ต้องห่วงเด้อครับ
บ่ต้องห่วงเด้อพ่อ
บ่ต้องห่วงเด้อแม่
บ่ต้องห่วงเด้อครับ
