กี่หม้อ กี่หม้อ กูก้าไม่ยัน ก็ไม่ยัน ต้มกันทั้งวัน งานการไม่ทำขี้คร้าน
เที่ยวนั่งข้างคลอง เที่ยวหยบต้มอยู่ป่ายาง ทำตัวกางหลาง ติดหรางมาหลายหน
น้ำท่อมกัญชาผ่านมากูเอาหมด ยาบ้าถ้าว่าพบบอกเลยว่าตกหลุมรัก
โรงเรียนก้าไม่ไป ถ้ายีใบนี้ผมหนัด ส่วนไอ้เรื่องความรัก ผมถนัดขืนใจ (ไอ้หื่น)
พ่อแม่ส่งให้เรียนแต่ดันไปเวียนโคนท่อม เรื่องยันไม่เคยยอม เรื่องนอนให้ไว้ใจ
เรื่องเรียนไม่ต้องแหลง เรื่องงานไม่เอาไหน กี่ครั้งแล้วที่เสียใจ เท่าไหร่ไม่เคยจำ
* เรียนก้าเรียนไม่จบ คบแต่เพื่อนติดยา กี่ครั้งแล้วติดหรางมา กับคำว่ากูนิหรอย
ไอย๊ะ อย่าหนักแรง คำที่แหลงเจอกันบ่อย เพื่อนที่บอกใจเกินร้อย คอยเท่าคอยก้าไม่มา
** ตอนมือเราจับลูกกรง เพื่อนเขาคงต้มกันหรอย เรานับวันนั่งเฝ้าคอย เพื่อนคงหรอยคงบายใจ
ขอสัญญาต่อจากนี้ ถ้าหากฉันนั้นได้ออกไป จะขอเริ่มต้นใหม่ กลับใจเป็นคนดี
*** หลังความขม ของท่อมที่เราต้ม มักจะมีความกลมกล่อมอยู่เสมอ
เปรียบเสมือนฟ้าหลังฝนหากได้เจอ ย่อมสดใส
**** หนึ่งชีวิต ที่พลาดผิดจนติดหราง ไม่ใช่เรื่องหนุกหนานเรื่องบายใจ
อิสระภาพถ้าหากฉันนั้นได้ออกไป จะตั้งสัตย์ปฏิญาณ จะกลับตัวกลับใจ
หลบถึงบ้านกูจะตีหม้อ