เหตุการณ์มันผ่านไป ผ่านไปเนิ่นนานก็ยังไม่เข้าใจ
ภาพความทรงจำวันเวียนเหมือนวันวาน ยังคงฝังใจทุกครั้งอยู่ล่ำไป
ฉากสุดท้ายมีเพียงน้ำตา ที่เธอทิ้งไว้มีแต่คำว่าล่ำลา
ยื้อแค่ไหนเธอก็ไม่ย้อนมา ต้องพบเจอความจริงที่เจ็บช้ำอยู่เรื่อยไป
แม้เธอจากไปแล้ว เธอไม่กลับมาแล้ว คิดถึงทุกวันคืนบอกก็คงไม่ทันแล้ว
ยังคงจดจำทุกเรื่องราวได้ชัดเจน รักเธอแค่ไหนได้แต่ย้ำกับตัวเอง
ก็ได้แต่นั่งเสียใจแล้วปล่อยให้มันร่วงเลยไป และยังคงนับวันเวลาเหมือนปฏิทินที่เลยไกล
กับสิ่งที่พลาดพลั้งอยากให้ฉันได้เริ่มใหม่ อยากให้รู้ว่ายังรักอยู่ถึงแม้ตัวเธอไม่ให้อภัย
* อยากจะบอกว่ายังรักอยู่ ในทุกวัน เธอหายไป ไม่ได้พบกัน
คิดถึงเธอ คนของใจ เมื่อรู้ตัว มันจะสายไป
ยังเฝ้าคอย ยังเฝ้าดู เธอเป็นไง ฉันมองอยู่ สุดท้ายเธอ ก็ไม่ย้อนมา ก็ทิ้งไป เหลือไว้แค่น้ำตา
ในใจมันก็รู้ทั้งรู้ว่าไม่มี จะอีกกี่ร้อยกี่สิบวิธีมันก็ยังคงไม่มีทาง
ใครก็ได้ช่วยลบภาพเธอออกจากหัวใจฉันให้ที เพราะพยายามลบมันกี่ทีความรู้สึกที่มีไม่เจือจาง
ก็เลยต้องเจ็บมันอยู่อย่างนั้นเรื่อยไปมันช้ำในใจ
และแม้เวลาผ่านมาเนิ่นนานเท่าไหร่มันไม่ได้ช่วยให้ลืม
เจ็บมาจนวันนี้นับจากวันนั้นที่เธอต้องไกล เธอบอกกับฉันว่าเธอมีใหม่ ก็เอาหัวใจเธอคืน
** ยังเฝ้านับวันคืน ที่เธอเดินไปจากฉัน เพราะเธอไม่เคยจะกลับคืนมาหากัน
มีเพียงแค่บางเวลาเจอในความฝัน พอนาฬิกามันปลุกก็สลายพลัน
( * )
เรื่องมันมีอยู่ว่าความรักมันจืดจาง เราสองเริ่มไกลห่าง ความคิดมันแยกไปคนล่ะทาง
เธอบอกว่าเธอไม่ผิด ฉันแค่อยากให้เธอใจเย็นก่อน
เพราะสิ่งที่ฉันบอก และเธอไม่ฟังเลยเธอพร้อมจะเดินออก
และก็ไม่ไปต่อ และจะให้ฉันทำอย่างไง ก็ใจมันรักรอตรงนี้ แต่เธอก็ไม่ใยดี
ฉันก็ต้องhigh seeกับหยดน้ำตาที่มี เหมือนหมอกที่จากฉันมองไม่เห็นด้วยสายตา
( ** , * , * )