* ฉันมองเธอเดิน กลับมา พร้อมถุงน้ำอัดลมในมือ
มือเรียวข้างขวา ถือผ้าผืนน้อย น้อยเเต่ชุ่มไปด้วยน้ำตา
ร้อง..ไห้ทำไม ใครทำให้เสียน้ำตา เสียเพราะรักมากกว่า หรือเขารักน้อยกว่า บอกฉัน
** เรื่องรักไม่ธรรมดา ธรรมดาที่ไหนกัน คนอาจมองไม่สำมะคัญเท่าไหร่
บอกลาเลิกคืนกลับมา ไม่ย้อนกลับมาก็มากไป นี่ล่ะความรัก
ไม่มีอะไรเเน่นอน ไม่มีทางเหมือนตอน เเรกที่ซื้อน้ำอัดลม
ผสมปนอยู่ ในถุงที่มีน้ำเเข็งก้อนกลมๆ ที่ไม่นานก็ละลาย
รสก็ยังจืดจางเเก๊สก็คลายสลายไป กลับไปอืดที่ท้องก็เหมือนความรัก ได้คลี่คลาย
คล้ายน้ำในถุงไง ทิ้งไม่นานก็จืดจางไป เป็นสัจธรรม
( * , ** )